«Йӧраташ шоненат гын, йӧрате…»
А. Васильев
Йӧраташ шонет гын, мыйым вел йӧрате.
Кудалташ шонет гын, йӧршын ит кудалте.
Вученам чон вургыж тиде ю шомакым,
Тиде пиалемлан пален омыл акым.
Шупшалалтме тамже тӱрвешемак кодын,
Воктекем лишемыч тые воштыл-модын.
Сусыртыш чонемым , йӱлыш чыра семын…
Шӱм-чон толкын кече пӧлеклен у семым.
Лийынат эн лишыл, ӱшаненак омыл…
Шкетын ӱмырешлан тыйын верчын кодым.
Кечын тул йолваже, йӱдын ший алгаже
Лийын ынде ӱмыл, эртышын кышаже.
Шуйышыч кидетым лач пиаллан верчын —
Кошкыш ночко йӱдшӧ йӱкшыш ныжыл кече.
Кайыкын ю мур(ы)жо шарнымаште лийже…
Шкетынак кодалме –пӱрымашын сийже.
Йӧраташ шонет гын, пале койышем,
Кудалташ шонет гын, мондо шомакем.
Тек вучаш ом шоно сӧрымӧ шомакым –
Тиде пиалемлан пален омыл акым.
Владимир Матвеев